burtay-mutlu-shibumi-tr6061
Süper pozisyon durumu için bir benzetme geldi aklıma: Sudoku
9 karenin içinde 9 minik kare var. Bazı sayılar önceden yerleşmiş durumda. Bizler bunlardan faydalanarak kalan sayıların yerlerini buluyoruz. (1-9 arasında)
Aslında her kareye gelebilecek sayıların sayısı 9 tane oluğu halde, bunlardan ancak 1-4 tane arası uygun oluyor (n). Olası sayıları azalta azalta sonuca ulaşıyoruz.
Genelde bir sudokunun tek çözümü oluyor. Çok nadiren 2 tane...
Burada önemli olan, başlangıçta kurallar da belli olunca, 9 tane değişken üzerinden varılan sonucun bir çok olasılık kombinasyonuna rağmen, neredeyse "tek" olması.
Çünkü bütün diğer değişkenlerin (ki toplam 9 adet değişken, mini bir kutuda 1, toplamda ise 9 farklı yerde olabilir.) "birbirine bağımlı olması" sonucu belirliyor.
Kalan onca olasılığın hepsi çöküyor...
En azından, bence...