astronomi bölümü hakkında ne düşünüyorsunuz ? üniversitede seçmek istiyorum. 2 senem var. Astronomiyi seviyorum ama dersler gözümü korkutuyor. Matematiği , fiziği bu sene kavradım.

bilimsel-bilgi4493

kardelen-ekici1692

ben de astronomi okuyacağım ama yan dal isteniyor astrofizik oku bence bir şeyi hedefledikten sonra zaten bunu başarırsın

bilimsel-bilgi4493

yan dal olarak bende astrofiziği düşünüyordum. 2 sene sonra duruma göre bakıcam.

burtay-mutlu-shibumi-tr1695

Yapabileceğimi düşündüğüm herşeyi, yapmamı engelleyecek tek şey endişelerim olacak. Dersler niye gözünüzü korkutuyor? Yapmamaktan mı, başarısızlıktan mı, anlayamamaktan mı çekiniyorsunuz? Sizin kuşağa, derslerde başarılı olmayı, "sınavda başarılı olmak" olarak öğrettiğimiz için, çekincelerinizin yanlış temelli olmasından biz de sorumluyuz. Dersler en başta sizin zaten var olan bilginizi ve yeteneğinizi ölçmek için verilmiyor. Bilgi düzeyinizi ve bakışınızı geliştirmek için varlar. Sınavlar ise kendi başınıza bilgi üretmek için gerekli olan bilgi düzeyi ve olgunluğuna en azından temel düzeyde erişip erişmediğinizi saptamak için. Severek ve isteyerek gireceğiniz bir bölümde, derdiniz diploma da olmadığına göre... Aynı dersi bir kaç defa almak bile zevkli olabilir. Ayrıca,bu bölümü seçerseniz ailenizi, çevrenizi ve kendinizi iyi bir tercih yaptığınıza-yapacağınıza ikna edecek veri-bakış açısı istiyorsunuz gibi... Bir baba olarak, çocuğumun beni ikna etmesi kolay değil. Çünkü farklı endişe ve korkularımız var. Orta yolla ve ortak işbirliği ile devam edeceksiniz. (Size bir tüyo; hiç bir ebeveyn çocuğunun mutsuzluğunu istemez, verdiğiniz karar ile ne kadar mutlu olduğunuzu gösterin. )

bilimsel-bilgi4493

abi güzel söylemişsin. Ben kendime aslında hiçbir zaman imkansız , zor diye bir şey söylemedim her zaman bir şey yaparken en iyisini yapacağıma inanarak yaptım. Aslında ders s

bilimsel-bilgi4493

abi güzel söylemişsin. Ben kendime aslında hiçbir zaman imkansız , zor diye bir şey söylemedim her zaman bir şey yaparken en iyisini yapacağıma inanarak yaptım. Aslında derslerimde beni korkutan sadece çevrem yoksa kendim başaracağıma inanıyorum. Ben kağıt parçasını da çok önemsemiyorum. Herkes takdir , teşekkür alamadı diye üzülüyor ama bunlar bir şey ifade etmiyor.

burtay-mutlu-shibumi-tr1695

Özgürlüğün sınırları, başkalarının özgürlüğünü daralattığı noktada çatışmalar çıkar. Bu kişiler ebeveyn bile olsa... (Bir tüyo daha; Onlarda en az gençler kadar kendilerine ait özgür bir yaşam alanı istiyor dokunulmayan.) Burada işin sırrı "diplomasi"... Çevren çok önemli değil. Çoğu geçici. Kalıcı olan aile, o çevre bile değil, senin sen yapanın bir parçası... 17-23 arası bir soğukluk kopukluk olacak ama bu da doğal süreç. Kaptırmazsan sorun kalmıyor. (Tartışmalardan dolayı hep böyle mi olacak diye düşünürsen aklında olsun) ailenle iletişimini iyi tut. Kavga bile etsen, kızgın bile olsan iletşimi kapama, onlar kapatsa bile... Ne istediğini anlat, n eistediklerini anlat. Orta uzlaşılar ara. Hiç kolay değil, çok zor. Çoğumuz duygularımıza ve öfkemize yeniliyoruz-yenildik ama önemli değil. Niyet ve çaba önemli olan. Bu konuda geçmiş yazılar arasında da benzer yaklaşımlar oldu ele aldığımız. Genelde vardığım sonuç şu oldu: Elinden gelenin en iyisini yapmaya çalış. Tüm çabanı gösterdiysen, için rahat olsun. Zaten yapabileceğin başka bir şey yok.Kendi payına düşeni yapmışsın. Bundan sonrası "takdir edenin " kararıdır. Varır hayır bir sonuca sonunda... Severek yaptığın bir işte ailen aynı fikirde olmasa bile seni destekler. (Standart Türk ailesi için diyorum. Anlamazlar ama sevdikleri için körü körüne desteklerler...) Olumlu düşün, elinden gelen ve mümkün olan her şeyi yap. Belki düşüncen değişir, çok daha zevk alarak yapacağın bir işe yönlendirir hayat seni...